Nederland raakt spoedig zijn triple A rating kwijt.

Een paar jaar geleden had ik de eer om met een manager van S&P te spreken die verantwoordelijk was voor de ratings van Europese staatsobligaties. Ik verbaasde me er over dat Nederland nog steeds een triple A rating had. Dat was werkelijk vloeken in de kerk. Ik had zijn aandacht meteen verloren, hoe kon iemand nou zo'n domme opmerking maken.

Zelf wist ik wel beter, maar toch ik hoopte altijd dat ik het daadwerkelijk bij het verkeerde eind had. Evengoed niet heel verrassend: het ziet er naar uit dat ik gelijk ga krijgen. Nederland is hard op weg om al zijn geloofwaardigheid te verliezen en daarmee natuurlijk ook zijn kredietwaardigheid. 

Het probleem van de Europese Unie is dat ze al jaren concurrentiekracht aan het verliezen zijn. In Nederland is het niet anders. In Nederland is dit probleem ook veel groter dan je zou willen. 

Het is eigenlijk heel logisch: wil je de Nederlandse economie uit het slop halen, moet je de concurrentiekracht van de Nederlandse economie vergroten. Dat is helaas eenvoudiger gezegd dan gedaan. 

Zeker als je als overheid er op rekent dat de Nederlandse economie jaarlijks met minimaal 2% blijft groeien.  De huidige voorzieningen zoals de AOW en betaalbare gezondheidszorg zijn alleen te betalen als er voldoende groei is. Nu zonder groei, groeit de overheidsuitgaven als percentage van het nationaal inkomen en is daarmee in grote mate verantwoordelijk voor verlies van de Nederlandse concurrentiekracht. Meer overheidsuitgaven betekent, hogere kosten voor het bedrijfsleven. 

Vanaf 2000 is het verlies aan concurrentiekracht bedekt met een deken van schulden. Net als in andere Europese werd ook in Nederland het verlies aan concurrentiekracht opgelost door meer te lenen. Zeg maar extra omzet boeken  door de balansverhoudingen te verslechteren (Wellink noemde dat financiele innovatie...). En dat wordt nu zichtbaar. Maar liefst 1 miljoen hypotheken staan onder water. Oftewel de private sector heeft zich massaal in de schulden gestoken waardoor het LEEK alsof we groeiden. Daardoor LEEK het alsof we een sterke economie hadden die zeer kredietwaardig was. Het mocht niet zo zijn. En inmiddels is het duidelijk dat Nederland zwaar in de problemen zit.

Helaas met een meer partijenstelsel zoals in Nederland blijkt het onmogelijk  te zijn die keuzes te maken die nodig zijn om de concurrentiekracht van Nederland te vergroten. We zagen het eerder in landen als Griekenland, Spanje en Italie, alleen met het mes op de keel komen er hervormingen die nodig zijn om een economie met een grote overheid weer aan de praat te krijgen. 

Ook in Nederland blijkt verstandig economisch beleid onhaalbaar. Bij verstandig beleid verlaag je de kosten, verbeter je de infrastructuur, geef je de mensen de kennis om beter te concurreren. Helaas in Nederland worden de belastingen verhoogd, blijven investeringen in goede infrastructuur achterwege en valt er veel af te dingen op ons onderwijsstelsel dat nog steeds lijdt onder wanbeleid door incomptente ministers zoals Netelenbos. Ook de nodige maatregelen om de huizenmarkt en arbeidsmarkt te liberaliseren blijven uit. 

Al met al kan het niet anders dat Nederland de komende jaren fors aan kredietwaardigheid gaat inboeken. Met dank aan onze huidige generatie politici. Niet raar dat de Nederlandse politiek de afgelopen jaren aan geloofwaardigheid heeft ingeboet.